دکتر محمدتقی فراهانی رئیس مؤسسۀ تحقیقات تربیتی، روانشناختی و اجتماعی و دبیر علمی دومین کنگرۀ روانشناسی ایران در مراسم افتتاحیۀ این کنگره گفت: باعث افتخار است که دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتیدانشگاه خوارزمی به همراه مؤسسۀ تحقیقات تربیتی، روانشناختی و اجتماعی این دانشگاه با برگزاری دومین دورۀ کنگرۀ سراسری روانشناسی، برای دو دورۀ پیاپی، میزبان پیشکسوتان، استادان، همکاران ودانشجویان گروه های روانشناسی و مشاورۀ سراسر کشور است.
دکتر فراهانی افزود:
کنگرۀ اول با هدف اولیه مشارکت همه جانبۀ همۀ متخصصان روانشناسی در کشوربرگزار شد و هدف دومین کنگره، بررسی تحولات عظیم اجتماعی و فرهنگی است که در کشور به وقوع پیوسته است و بر همین اساس، برنامهریزی کنگره به سمت و سویی است که در کنار پرداختن به جدیدترین تحولات علمی در شاخههای مختلف روانشناسی، ابعاد فرهنگی و اجتماعی این موضوعات نیز در بخشهای مختلف کنگره پوشش داده شود.
ایشان افزودند:
از میان 322 مقالۀ ارسالی به دبیرخانۀ کنگره، 160 مقاله به صورت خلاصۀ مبسوط و از بین آنها 18 مقاله نیز به صورت ارائۀ شفاهی پذیرفته شده است. از متخصصان و صاحب نظران دانشگاه های مختلف که در شاخههای مختلف روانشناسی مشغول به آموزش و پژوهش بودند، دعوت به شرکت در کنگره و شرکت در میزگردهای اختصاصی شد و در نهایت 12 میزگرد اختصاصی در شاخههای مختلف روانشناسی و دو میزگرد عمومی تحت عنوان «مرزهای صلاحیت حرفهای در روانشناسی و مشاوره» و«روانشناسی و سیر تحولات فرهنگی اجتماعی ایران» در نظر گرفته شد. برای تقویت بار علمی و بالا بردن مهارتهای حرفه ای نیز کارگاه های جنبی در حوزه های مختلف از جمله درمان رفتاری شناختی اعتیاد، و مهارتهای نگارش مقاله به صورت کلی و آموزش مهارت های روان شناختی برای کارکنان شهرداری به صورت اختصاصی در نظر گرفته شد.
وی در ادامه افزود:
دومین کنگرۀ ملی روان شناسی ایران افتخار دارد که از چهرۀ علمی خلاقیت ایران، جناب آقای دکتر حسن قاسمزاده به پاس سالها آموزش و پژوهش در حوزههای مختلف علمی تقدیر نماید. ایشاندر پایان اظهار امیدواری کرد که برگزاری این کنگره، برای دانشجویان عزیز گشایندۀ افقهای جدید فکری باشد، مسائل روان شناختی را با دیدگاه و زاویۀ دید جدید بنگرند، ایدههای تازهای در آنها بشکفد تا بتوانیم از آخرین تأملات و اندیشههای استادان محترم شاخههای مختلف روانشناسی بهرهمند شویم و برگزاری دومین دورۀ کنگره، نقطۀ عطف و نویدبخش تداوم و استمرار دورههای بعدی کنگره به همت دیگر دانشگاههای کشور باشد.