همکاران گرانقدر، استادان فرزانه و یگانۀ دانشگاه خوارزمی
درود و احترام
بار دیگر دوازدهم اردیبهشت، فرخنده روز معلم فرارسیده است. روزی که خاطرات شیرین و دیرینِ سالها تحصیل و تدریسمان را پیش چشمانمان می آورد؛ ما را به فضای کوچک و باصفای کلاس اول ابتدایی و موسیقی صدای اولین معلممان میبرد که الفبای دانایی و پویایی را در سویدای جان ما نگاشت و حک کرد؛ تا اکنون که خود، به افتخار معلمی نائل آمده ایم و هر سال، نسل نوینی از برنایان برومند و برازندۀ این مرز و بوم، به امید دست یابی به قله های بشکوهِ فرازمندی، دانشوری و خردورزی، به کلاس درس ما می آیند و ما هماره، سنگینی و ارجمندیِ این بار امانت را بر دوش خویش احساس میکنیم.
وقتی پای به فضای کلاس می نهیم، معلمی هستیم که جان و جهان و ذهن و ضمیر و اندوخته های یک عمر خویش را سخاوتمندانه، به پای فرزندان دلبند خویش میافشانیم؛ چون این مسیر دلپذیر و پربار و برکت را برگزیده ایم و بدان مفتخریم و شکرگزاریم که مسئولیت مان، آموزش و گسترش دانایی و بینایی و توانایی است، پیشۀ ما اندیشۀ ماست و وقتی با خستگی شیرین و دلخواه، از کلاس درس، پا برون می نهیم، با خیالی راحت و وجدانی آسوده، میتوانیم از بن جان، زمزمه کنیم:
شکر خدا که هرچه طلب کردم از خدا بر منتهای همتِ خود، کامران شدم
این روز خجسته را صمیمانه و قدرشناسانه، به شما دوستان و همکاران والامقامم شادباش میگویم؛ از زحمات خالصانه و تلاش پیگیرانۀ شما برای ارتقای دیرین ترین مؤسسۀ آموزش عالی کشور قدردانی و سپاسگزاری میکنم و از درگاه ایزد دادار، برایتان شادمانی، سلامت، سعادت و برکت روزافزون آرزومندم.
سایه سارِ سبزتان بر سر دانشگاه و دانشجویان عزیزمان گسترده باد!
بیژن عبدالهی
سرپرست دانشگاه خوارزمی
|