مدیریت روابط عمومی-  اخبار و رویدادها
برگزاری مراسم نکو داشت دکتر مصاحب برگزاری مراسم نکو داشت دکتر مصاحب

حذف تصاویر و رنگ‌ها  | تاریخ ارسال: 1398/7/23 | 

به گزارش روابط عمومی، روز یکشنبه 21 مهرماه  ۹۸ مراسم نکوداشت چهلمین  سال درگذشت دکتر غلامحسین مصاحب، بنیانگذار مؤسسه ریاضیات، به همت موسسه تحقیقات ریاضی (که به نام ایشان نامگذاری شده است). با حضور آقای دکترعزیزاله حبیبی ریاست محترم دانشگاه، آقای دکتر طاهری زاده، رئیس موسسه ریاضی، آقای دکتر معصومی همدانی، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف وعضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی،آقای دکتر قاسمی هنری، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی، آقای دکتر مرتضی محمد نوری عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، آقای دکتر طباطبایی عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز، خانم ترانه مصاحب فرزند دکتر مصاحب و استادان و علاقه مندان این حوزه؛ در تالار ابوریحان دانشگاه خوارزمی، برگزار شد.
در ابتدای برنامه پس از قرائت قرآن و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، آقای دکتر حبیبی، ریاست محترم دانشگاه، ضمن خیر مقدم به حاضران در جلسه نکوداشت دکتر مصاحب، به چند نکته  در این ارتباط، اشاره کردند:
 نکته اول در باب اهمیت  بحث علم و نکوداشت عالم:  قرآن کریم بین افراد دانا، آگاه و کسانی که نمی دانند، مساوات در نظر نمی‌گیرد، بلکه عالم را برتر و برای آن جایگاه رفیعی قائل است. همه ما که ساعت هایی را در کلاس های درس سپری می کنیم،  قدر علم، عالم و علم آموزی را دانسته،  به آن واقف هستیم، و وظیفه داریم ،که قدر پیشکسوتانی را بدانیم که، چراغ راه علم و هدایت، در این کشور را برافروختند. و به جایگاه رفیع و وارسته آنها احترام بگذاریم.
ایشان در ادامه درباره خاستگاه این نکوداشت ها فرمودند: این گرامیداشت ها و مراسم باید به گونه‌ای برگزار شود، که روشنگر راه جوانان باشد.  امروزه شوق و اشتیاق زیادی برای رسیدن یک شبه در عرصه های مختلف زندگی، به چشم می¬خورد. برخی هم تصور می کنند، با چند روز کلاس آمدن و دریافت مدرک، امر علم آموزی را به اتمام رسانده اند. در حالی که ما می‌دانیم،  اگر کسی مسیر را درست پیموه باشند، این مرحله، آغاز راه است. برخی اوقات، که انسان سرگذشت افراد شاخص در صحنه علم  را مطالعه می کند، به راه های سختی که طی کرده اند، و با فراز و فرودهایی که مبارزه کرده اند، واقف می شود. در این مراسم، فرصتی فراهم می شود تا ناگفته هایی از زندگی این افراد؛  از طریق دوستان و بستگان ایشان بیان شود. 
جناب آقای دکترحبیبی افزودند: نکته دیگر در خصوص صدسالگی دانشگاه است؛در این زمینه، انتقادهایی مطرح شد. مبنی بر آنکه وقتی دانشگاه تهران هست، چرا دانشگاه خوارزمی از قدمت و صدسالگی صحبت می کند؟ ما می¬دانیم که دانشگاه تهران، دانشگاه مادر است و در بسیاری از فراز و فرودهای مسائل دانشگاه هم در کنار هم بوده و هستیم. اما ایراد، آنان این است که؛  این دانشگاه فقط «تربیت معلم» بوده. و نقشی در آموزش عالی نداشته است. اما وجود افرادی مانند دکتر مصاحب که فارغ التحصیل این دانشگاه بود. دلیل خوبی است که نشان می دهد؛  هدف دانشگاه ما در سال ۱2۹۷، آموزش عالی بوده است و دکتر مصاحب قبل از تاسیس دانشگاه تهران، دانش آموخته  این دانشگاه بود.
در پایان آقای دکتر حبیبی خاطرنشان کردند: برگزاری چنین جلساتی یادآور آن است که راه برای جوانانی که گام در مسیری گذاشته‌اند، بسیار سخت است و باید با آرامش آن را طی کنند و از  جنجال و هیاهو دور شوند.
سپس آقای دکتر طاهری زاده، رئیس مؤسسه تحقیقات ریاضی دکتر مصاحب، گفتند: من به عنوان شاگردی کوچک تلاش می کنم یاد و خاطره ایشان را گرامی بدارم و ناگفته های زندگی ایشان را بیان و الگوسازی کنم. هنوز خاطره سحرگاه ۲۱ مهرماه  سال 58، روزی که ایشان فوت کرده اند، برای من زنده است. با اینکه چهل سال از این امر گذشته، هیچگاه فراموش نمی شود .امیدوارم بتوانیم از زندگی ایشان درس بگیریم.
دکتر طاهری زاده در ادامه گفتند:  هدف دکتر مصاحب از تاسیس مؤسسه ریاضی، تربیت نیروهای مجرب، کار آزموده، مورد نیاز جامعه و انجام کارهای تحقیقاتی بود. دکتر مصاحب وجودشان سرتاپا عشق به علم و دانش و تعلیم و تعلّم بود. 
ایشان  همچنین، از مهمانان و حاضران مراسم برای بیان خاطرات و مشخص کردن زوایای زندگی دکتر مصاحب تشکر و قدردانی کردند. در ادامه بیاناتشان فرمودند: ما تلاش می کنیم، تا زندگینامه ایشان را به صورت یک مجموعه مکتوب، مدون و یک اثر ماندگار برای دانشجویان و علاقه¬مندان تهیه و تدوین کنیم.
سپس خانم ترانه مصاحب، از حضور در این دانشگاه و این مراسم، ابراز خوشنودی کرده، گفتند: از طرف خاندان مصاحب از ریاست محترم دانشگاه خوارزمی، از استادان و تمام کسانی که به نحوی در برپایی مراسم بزرگداشت مرحوم دکتر غلامحسین مصاحب نقش داشتند، صمیمانه سپاسگزاری می کنم.
سپس درباره شخصیت دکتر مصاحب، گفتند: ایشان، انسانی  آزاده و آزاد اندیش بود. نمونه صفا و صداقت بود. هیچگاه به دنبال جاه و مقام نبود و در تمام عمر به آرمان آزادی و آزادگی وفادار بود. انسان بسیار شریفی بود و این شرافت را در کارهای علمی تا حد وسواس رعایت می‌کرد.
دارای استقلال ذاتی فوق العاده ای بود که علم را جز در خدمت علم به کار نگرفت. مصاحب اندیشمندی، محقق و بسیار دقیق بود  که هر سخن و رفتارشان، نکته ها در برداشت. ایشان به راستی آموزگار بود..
در ادامه، خانم مصاحب گفتند: ایشان از جمیع جهات به زوایای فرهنگ کشور آشنا بودند. در زمان حیات خود توانستند دامنه فضل و بینش را بر اساس روحیه و روش علمی گسترش دهند. نسبت به زبان ایرانی شیفتگی داشتند. کتاب های اصیل فارسی، از نظم و نثر را می‌خواندند و لذت می بردند.دکتر مصاحب بسیار حساس و پر محبت و نکته سنج بودند. در پشت ظاهر جدی، روح حساس و پر محبتی داشتند. به دلیل وسعت معلومات و تجارب، پیشنهاد هایشان مورد قبول قرار می گرفت.
دکتر مصاحب دانشجویان خود را مانند فرزندان خود دوست داشتند. و همان سخت‌گیری و دلسوزی را که در امر تحصیل، و تربیت فرزندان خود داشتند، در مورد دانشجویان خود نیز به کارمی‌بردند . اغلب تالیفاتشان، در مقایسه، بهترین کتاب سال، جزو کتابهای درجه اول و ممتاز انتخاب می‌شد. مانند جلد اول «دایره المعارف» که با سرپرستی ایشان تدوین شده است کتاب «تئوری مقدماتی اعداد » جلد اول شامل دو قسمت و جلد دوم شامل سه قسمت و آنالیز ریاضی.
ایشان  در ادامه گفتند: پدرم روز ۲۱ مهرماه سال ۱۳۵۸ ساعت ۵ صبح در حالی که مشغول غلط‌گیری آخرین صفحات کتاب «تئوری مقدماتی اعداد» بود، دچار سکته قلبی شد و بلافاصله درگذشت.ایشان در پایان گفتند: یاد دکتر مصاحب همواره، یادآور نظامی دقیق و تلاش مشهود است.
در ادامه برنامه آقای دکتر معصومی همدانی عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی گفتند: من می خواهم به وجوه دیگری از شخصیت علمی دکتر مصاحب اشاره کنم. اگر بخواهیم راجع به دکتر مصاحب صحبت کنیم. می توانیم به چند خصیصه اشاره کنیم: 1- به عنوان عالم ریاضی 2- به عنوان منتقد 3- به عنوان مولف کتاب های ریاضی 4- به عنوان مؤسس مؤسسه آموزش ریاضی.
ایشان در ادامه گفتند: اگر ما دکتر مصاحب را فقط یک ریاضیدان در نظر بگیریم، باید بگویم ایشان یک ریاضیدان متعارف نبود، یعنی کسی نبود که وارد دانشگاه شود و درسی که قبلاً وجود داشته تدریس کند. یا پژوهشی را دنبال کند، که قبلا آغاز شده است. بلکه دکتر مصاحب، مسأله ها را خود تعریف می کرد . دکتر مصاحب کسی بود که مفهوم کتاب ریاضی را در ایران تعریف کرد. من وقتی با کتاب های دکتر مصاحب روبه‌رو شدم متوجه شدم، تلقی تازه ای از ریاضی نویسی در کتاب های ایشان وجود دارد.

در ادامه برنامه آقای دکتر قاسمی هنری، در مورد تاریخ دانشگاه توضیحاتی ارائه دادند. ایشان همینطور در خصوص تاریخ ایران گفتند: در زمان قدیم دانشگاه وجود نداشت. در حوزه علمیه تمام رشته‌ها تدریس می‌شد. از سراسر دنیا  افراد در این حوزه ها مشغول به تحصیل بودند. و افتخار می‌کردند که فرزندانشان در این حوزه های علمی درس بخوانند و مدرک بگیرند. حدود ۵۰۰ سال ایران در زمینه علم، بر جهان سروری می کرد. ما در تمام ابعاد نظامی، علمی، پزشکی و  مهندسی، در همه امور سرآمد جهان بودیم.
 بعد از آن، ما چندین قرن دچار رکود علمی بودیم. تا بالاخره یک شخصیت بارز، سیاستمدار و دوراندیش، مانند؛ امیر کبیر پیدا شد و باعث شد تا ما به اغلب علوم پیشرفته اروپا دست پیدا کنیم. در ادامه آقای دکتر قاسمی هنری در مورد خصوصیات شخصیتی دکتر مصاحب از قبیل دقت نظر ایشان ، حضور به موقع درکلاس درس، نوشتن با خط زیبا و... صحبت کردند. در این مراسم همچنین آقای دکتر مرتضی محمد نوری و دکتر طباطبایی هر کدام جداگانه به بررسی زوایای شخصیتی و علمی آقای دکتر مصاحب پرداختند. در پایان مراسم، هدیه ای به رسم یادبود از سوی دانشگاه به فرزند ایشان(خانم ترانه مصاحب) اهدا شد.

 

 
نشانی مطلب در وبگاه مدیریت روابط عمومی:
http://khu.ac.ir/find-21.6429.56237.fa.html
برگشت به اصل مطلب