به همت دفتر همکاری­ های علمی بین­ المللی و دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی، کارگاه دانش افزایی «رویکرد صلح و محیط امنیتی ایران» با سخنرانی آقای دکتر محمدجعفر محلاتی استاد دانشگاه اوبرلین آمریکا در جمع استادان، دانشجویان و کارکنان دانشگاه خوارزمی ساعت 10 روز سه شنبه 29/1/96 در تالار هفده شهریور دانشگاه در تهران برگزار شد.

دکتر محمدجعفر محلاتی با اشاره به رشته ی اصلی خود که الهیات سیاسی است و سابقه ی خود در سازمان ملل (سفیر در سازمان ملل در زمان جنگ تحمیلی) و فعالیت در رشته ی بین الملل در دانشگاه های کلمبیا و چند دانشگاه دیگر و مطالعاتی که در زمینه ی اسلام دارد، سعی دارد از موضع الهیات اسلامی، رویکردی به داستان صلح داشته باشد و با طرح نظریه ای مبنی بر اینکه آیا الهیات برای صلح پژوهی، مقوله ای ارائه کرده یا نه و چگونه می شود از الهیات به عنوان اهرمی برای گسترش صلح و جلوگیری از روند خشونت و جنگ در جهان استفاده کرد؛ افزود: ما در صلح پژوهی، سه فضا تعریف کردیم که به صورت عمودی و به تناسب کیفیت طبقه بندی شده، فاز اول اخلاق جنگ: دفاع مشروع (هشت سال دفاع مقدس در ایران) موضوع اخلاق جنگ این است که چگونه با مکانیزم های اخلاقی می توانیم طرفین مخاصمه را قانع کنیم که حداقلی از اخلاق را در جنگ رعایت کنند. که در صورت توفیق در این مرحله، به آتش بس می رسند.

فاز دوم: اخلاق عفو و پوشش است. (جوامع و سیاستمداران تشویق شوند از مکانیزم عذرخواهی و عفو کردن و بخشایش استفاده کنند. در این صورت به نقطه ی صفر صلح می رسیم (مشارکت اخلاق در صلح گستری)

فاز سوم: اخلاق دوستی: که تمرکز اصلی در این مبحث است، حالت خنثی و بی طرفی، شایسته ی انسان قرن بیست و یکم نیست و اصالت دوستی، پارادایمی است که راجع به این موضوع صحبت می کند.

در پایان جلسه، حاضران سؤالاتی مطرح کردند که دکتر محلاتی بدانها پاسخ داد.