در این کتاب سعی شده تجربیات توسعه پس از انقلاب اسلامی با اتکا به نظریه تحلیل گفتمان و رویکرد پسا ساختاری تحلیل شود ، نخست ، تخاصم و تضاد گفتمان های مختلف بر سر انتساب معنا به توسعه بیان می شود، سپس راهبرد های توسعه ای هر گفتمان (تعدیل ساختاری ، جامعه مدنی و هدفمندی یارانه ها ) و پیامد های اجتماعی هر کدام از آنها تحلیل می شود . در آخر تلاش می شود بر اساس واقعیت ها ی توسعه در ایران ، گفتمانی دیگر از توسعه را معرفی کنیم . گفتمانی که امکان توسعه دیدگاه ها ، ایده ها و تلقی های مختلف را در درون خودش بازیابی و تجدید کند و همواره به روی معانی و راهبرد های جدید گشوده باشد.