زمزمه­ ها و شایعاتی این روزها در زمینه­ ی تفکیک دو پردیس تهران و کرج دانشگاه خوارزمی و یا مرکزیت بخشیدن به پردیس کرج شنیده می ­شود که نگرانی های فراوانی برای اکثر اعضای محترم هیأت علمی، کارکنان و دانشجویان این دانشگاه ایجاد کرده ­است.

دانشگاه خوارزمی، قدیمی ترین مؤسسه ­ی آموزش عالی کشور دارای دو پردیس در تهران و کرج است. پردیس کرج در زمانی که این شهر جزو استان تهران بوده است، به عنوان فضایی برای توسعۀ دانشگاه در اختیار آن قرار گرفته­ و تا کنون، هیچ مصوبۀ قانونی مبنی بر استقرار دانشگاه در کرج وجود نداشته ­است.  

مأموریت این دانشگاه از ابتدا در سطح ملی تعریف شده­ است، نه استانی، و خوشبختانه اینک با تعیین این دانشگاه به عنوان دانشگاه محور برای همکاری­های علمی و بین­ المللی دانشگاه­ های ایران با کشور اتریش، به سطح بین­ المللی ارتقا یافته و فروکاست سطح این دانشگاه به فعالیت ­های استانی، به هیچ وجه به صرفه و صلاح دانشگاه و وزارت علوم نیست. 

 تاریخ یکصدسالۀ دانشگاه خوارزمی با تاریخ آموزش عالی کشور عجین و همراه است؛ در آستانۀ برگزاری یکصدمین سال تأسیس دانشگاه و آغاز فعالیت آموزش عالی هستیم و ضروری است که هویت و ارزش قدمت آن حفظ شود و شایسته و بدیهی است که از هرگونه اقدامی که به این پیشینه ی ارزشمند و افتخارآمیز و پیوند دیرین و وثیق آن با تاریخ آموزش عالی کشور آسیب می رساند، پرهیز شود.

 براستی بر ماست که دیرین ترین نهاد آموزش عالی کشور را پاس بداریم و در توسعه ی آن بکوشیم؛ نه اینکه آن را تضعیف و تجزیه کنیم. 

مدیریت دانشگاه، پردیس ­های تهران و کرج را یک مجموعه تلقی می­ کند و بر این باور است که هیچکدام به تنهایی نمی ­توانند راه توسعه را در پیش بگیرند. بنابراین، برای توسعۀ همه جانبۀ دانشگاه، در پی تعیین دقیق مأموریت هردو پردیس است. برای فعالیت ­های علمی که نیاز به فضای فیزیکی و تجهیزات بیشتری ازجمله آزمایشگاه است، در کرج برنامه ریزی می­ شود. برای نمونه مرکز رشد را در کرج راه­ اندازی کرده ایم.

 همچنین مقرر شده است که شهر سلول­های بنیادی را با مشارکت و همکاری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، همزمان با یکصدمین سال تأسیس این دانشگاه در کرج تأسیس نماید.  

جداکردن این دو سایت از یکدیگر، ضربه­ ی جبران ناپذیری به هردو بخش است؛ هویت گره خورده به یکدیگر آن دو را خدشه دار می­ کند و با انفکاک و تقسیمی که از نظر آماری در پیشینه­ ی علمی و پژوهشی آنها صورت می­ گیرد، جایگاه و رتبه­ ی علمی آن­ها به طرز اسفباری، تنزل می­ یابد و تا سال­های سال هیچکدام نخواهند توانست به جایگاه کنونی خویش برسند و این لطمه­ ی تاریخی را جبران کنند. 

دانشگاه خوارزمی در سال های اخیر، ارتباط با صنعت و بخش های مختلف جامعه را جزو مهم ترین برنامه های خود قرار داده است. ارتباط با وزارتخانه ها، دستگاه ها و سازمان های ملی تنها در تهران امکان پذیر است و در روزهایی که هیأت رئیسه در تهران حضور دارند، جلسات مهم و کارآمدی بین دانشگاه و این دستگاه ها تشکیل می شود و تفاهم نامه های ارزنده ای تا کنون امضا شده است؛ در حالی که نشست ها و ارتباطات در کرج، در حد ارتباطات و تعاملات محدود استانی و شهرستانی است. 

اعتقاد جدی اینجانب، و اکثر اعضای محترم هیأت علمی و کارکنان دانشگاه خوارزمی، نخستین مؤسسۀ آموزش عالی کشور این است که برگرداندن شأن و اعتبار دیرین ترین دانشگاه ایران به آن، در گرو این است که هردو بخش دانشگاه در تهران و کرج، با محوریت تهران، در حیطۀ مأموریت­های خاص خود فعال و تقویت شوند و بدون همکاری این دوبخش، دانشگاه به برنامۀ راهبردی خود که قرار گرفتن در زمرۀ دانشگاه­های سطح اول کشور است، نائل نخواهد شد. 

بر همۀ ماست که ارزش قدمت و جایگاه ویژۀ دانشگاه را همیشه حفظ کنیم و اجازه ندهیم که محافل سیاسی و خارج از دانشگاه برای آن تصمیم بگیرند و در کارهای آن دخالت کنند. هرگونه تصمیم گیری خارج از دانشگاه و بدون در نظر گرفتن رأی و نظر خود دانشگاهیان، توهین به شأن و جایگاه آنان است و به هیچ وجه، آن را نمی پذیریم.

 اینجانب با وزیر محترم علوم و چندتن از نمایندگان مجلس در این خصوص صحبت کرده ام و باز هم به این مذاکرات ادامه خواهم داد و با یاری و همراهی استادان، کارکنان و دانشجویان گرامی، به حفظ هویت و یکپارچگی دانشگاه عزیزمان همت خواهیم گمارد.