| تاریخ ارسال: 1404/5/21 |
در تازه‌ترین مصاحبه مطبوعاتی، دکتر کیانوش زهراکار، معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه خوارزمی، به تشریح دو چالش اساسی پیش روی این دانشگاه پرداخت که ارتقای کیفیت آموزشی و پژوهشی آن را محدود کرده اند.
وی با تأکید بر ناترازی بودجه و هزینه‌ها گفت: «با وجود افزایش قابل توجه نیازهای آموزشی و پژوهشی، بودجه تخصیصی دانشگاه متناسب با این رشد نبوده است. این موضوع باعث شده تجهیز آزمایشگاه‌ها به تعویق بیفتد، امکانات خوابگاهی با کمبود شدید مواجه شود و فضای فیزیکی دانشکده‌ها محدود و نامناسب باقی بماند. خوشبختانه دانشگاه‌های اقماری که زمانی زیرمجموعه دانشگاه خوارزمی بودند، در سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه امکانات فیزیکی، تجهیزات آزمایشگاهی و فضای آموزشی داشته‌اند و این نکته، شاهدی روشن بر عدم توسعه کافی و تخصیص ناکافی منابع به دانشگاه خوارزمی در طول دهه‌های گذشته است.» دکتر زهراکار افزود: «این ناترازی‌ها به‌طور مستقیم بر کیفیت آموزش و انگیزه اعضای هیأت علمی و دانشجویان تأثیر منفی گذاشته و مانع تحقق جایگاه واقعی دانشگاه در میان برترین مراکز علمی کشور و منطقه شده است.» وی در ادامه به چالش دوم اشاره کرد و گفت: «من آن را "ناترازی جایگاه کنونی با جایگاه تاریخی و قبلی دانشگاه خوارزمی" می‌نامم.
این دانشگاه که پیش‌تر تحت عنوان دانشسرای عالی و دانشگاه تربیت معلم شناخته می‌شد، همواره یکی از مراکز پیشرو در توسعه آموزش عالی کشور بوده است. اعضای هیأت علمی پیشین و دانشجویان آن دوره، همواره به این جایگاه و اعتبار تاریخی دانشگاه افتخار می‌کردند. متأسفانه، وضعیت فعلی دانشگاه فاصله قابل توجهی با این دوران طلایی دارد و این موضوع باعث دلسردی و تمایل اعضای هیأت علمی تاثیرگذار به انتقال به دانشگاه‌های برخوردارتر شده است.
این روند هشدار جدی برای آینده علمی و فرهنگی دانشگاه خوارزمی است.» دکتر کیانوش زهراکار در پایان بر ضرورت بازنگری در سیاست‌های بودجه‌ای، تقویت ارتباط دانشگاه با صنعت و تدوین نقشه راه جامع برای ارتقای جایگاه علمی و امکانات فیزیکی دانشگاه تأکید کرد و گفت: «حمایت جدی مسئولان وزارت عتف، کلید عبور از این وضعیت نامناسب است.» وی همچنین خاطرنشان کرد: «دانشگاه خوارزمی، به عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه کشور که در سال ۱۲۹۷ تاسیس شده، یک سرمایه ملی و شناسنامه آموزش عالی مدرن ایران است. با توجه به این جایگاه تاریخی، لازم است رشد و توسعه این دانشگاه با نگاهی ملی و تاریخی مورد حمایت و توجه ویژه قرار گیرد.»
وی با تأکید بر ناترازی بودجه و هزینه‌ها گفت: «با وجود افزایش قابل توجه نیازهای آموزشی و پژوهشی، بودجه تخصیصی دانشگاه متناسب با این رشد نبوده است. این موضوع باعث شده تجهیز آزمایشگاه‌ها به تعویق بیفتد، امکانات خوابگاهی با کمبود شدید مواجه شود و فضای فیزیکی دانشکده‌ها محدود و نامناسب باقی بماند. خوشبختانه دانشگاه‌های اقماری که زمانی زیرمجموعه دانشگاه خوارزمی بودند، در سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه امکانات فیزیکی، تجهیزات آزمایشگاهی و فضای آموزشی داشته‌اند و این نکته، شاهدی روشن بر عدم توسعه کافی و تخصیص ناکافی منابع به دانشگاه خوارزمی در طول دهه‌های گذشته است.» دکتر زهراکار افزود: «این ناترازی‌ها به‌طور مستقیم بر کیفیت آموزش و انگیزه اعضای هیأت علمی و دانشجویان تأثیر منفی گذاشته و مانع تحقق جایگاه واقعی دانشگاه در میان برترین مراکز علمی کشور و منطقه شده است.» وی در ادامه به چالش دوم اشاره کرد و گفت: «من آن را "ناترازی جایگاه کنونی با جایگاه تاریخی و قبلی دانشگاه خوارزمی" می‌نامم.
این دانشگاه که پیش‌تر تحت عنوان دانشسرای عالی و دانشگاه تربیت معلم شناخته می‌شد، همواره یکی از مراکز پیشرو در توسعه آموزش عالی کشور بوده است. اعضای هیأت علمی پیشین و دانشجویان آن دوره، همواره به این جایگاه و اعتبار تاریخی دانشگاه افتخار می‌کردند. متأسفانه، وضعیت فعلی دانشگاه فاصله قابل توجهی با این دوران طلایی دارد و این موضوع باعث دلسردی و تمایل اعضای هیأت علمی تاثیرگذار به انتقال به دانشگاه‌های برخوردارتر شده است.
این روند هشدار جدی برای آینده علمی و فرهنگی دانشگاه خوارزمی است.» دکتر کیانوش زهراکار در پایان بر ضرورت بازنگری در سیاست‌های بودجه‌ای، تقویت ارتباط دانشگاه با صنعت و تدوین نقشه راه جامع برای ارتقای جایگاه علمی و امکانات فیزیکی دانشگاه تأکید کرد و گفت: «حمایت جدی مسئولان وزارت عتف، کلید عبور از این وضعیت نامناسب است.» وی همچنین خاطرنشان کرد: «دانشگاه خوارزمی، به عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه کشور که در سال ۱۲۹۷ تاسیس شده، یک سرمایه ملی و شناسنامه آموزش عالی مدرن ایران است. با توجه به این جایگاه تاریخی، لازم است رشد و توسعه این دانشگاه با نگاهی ملی و تاریخی مورد حمایت و توجه ویژه قرار گیرد.»
مطالب مشابه
دفعات مشاهده: 2806 بار |
دفعات چاپ: 31 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر